Presentatie academiseringsmiddag UWV

Alweer even geleden mocht ik samen met Michael Vallen, projectleider van de Class van de Edwin van de Sar Foundation, een presentatie houden tijdens de academiserindsmiddag van het UWV in theater de Vorstin in Hilversum. En dat was super tof!! De organisatie van deze middag wil graag een vernieuwing tot stand brengen binnen het systeem, en daar ben ik helemaal voor 😉

Door al het verkeer op de weg waren we iets later dan gepland, we moesten helemaal uit Zwolle komen, maar dat deed niets af aan onze presentatie. Bij aankomst even iets drinken en toen werden we al aangekondigd:) Eerst hield Michael een presentatie over de Foundation en de projecten die zij mogelijk maken en financieren. Daarna werd vanuit het project de Class een overstap gemaakt naar mij en mijn verhaal.

Ik mocht mijn verhaal vertellen door mij eerst kort voor te stellen en daarna een kort vraag antwoord gesprek met Michael te voeren. Dit was erg leuk:) Ik vertelde wie ik was, uiteraard;), wat ik doe in het dagelijks leven en wat ik heb gehad aan mijn deelname aan de Class.

Aan de hand van mijn korte verhaal werden er aan de aanwezige verzekeringsartsen en arbeidsdeskundigen een aantal stellingen voorgelegd waar zij op konden reageren door een rood (nee) of groen (ja) briefje omhoog te houden. Nadat iedereen dan gestemd had werd er iemand uitgekozen waar ze om een uitgebreid antwoord gingen vragen.

Tijdens die antwoorden voelde ik het binnenin mij steeds meer koken.. Sommige dingen…

Er werd dus aan verschillende mensen uit het publiek gevraagd  hun antwoord (ja of nee) te beargumenteren. Zo werd duidelijk waarom ze mij wel of niet zouden adviseren in een bepaalde situatie of functie. Er werd gevraagd of ze mij zouden aanraden om op een hoge functie te solliciteren, bijvoorbeeld een leidinggevende functie, of dat ze dit zouden afraden. Ook kwamen er vragen voorbij als; of ze full-time of part-time functies en op of onder mijn niveau een functie zoeken zouden aanraden of juist niet. Sommige antwoorden vond ik meer dan redelijk, maar anderen echt totaal niet.

Sommige gaven aan dat ze aan de hand van deze korte introductie geen duidelijk beeld konden krijgen van mijn situatie en dus geen uitspraak konden doen over hetgeen er werd gevraagd. Dit vind ik een goed antwoord, want inderdaad, je kunt niet aan de hand van een voorstelronde je conclusies trekken. 

Maar er waren ook deskundigen bij die in mijn situatie zouden adviseren om niet op functies met een profiel voor hoger opgeleiden te solliciteren. Why not?!? Waarom heb ik dan die studie gedaan? Sommige zouden aanraden om op part-time functies te solliciteren om teleurstellingen te voorkomen en anderen zouden juist full-time functies adviseren zodat er gekeken kan worden wat je aankan en er altijd nog terug kan worden gegaan naar minder uren. Dit laatste vind ik niet helemaal reëel, voor jezelf niet, maar ook voor werkgevers niet. 

Na dit alles gehoord te hebben was ik toch eigenlijk best wel een beetje teleurgesteld en boos. Is dit nu het systeem waar wij op moeten bouwen en vertrouwen? Dus toen het moment kwam dat ze vroegen wat ik daar nou van vond heb ik even het moment gepakt en netjes maar duidelijk verteld wat ik van de antwoorden op de verschillende stellingen vind. En dat werd gelukkig goed ontvangen 🙂

Want echt waar, zo zou het niet moeten gaan. Ik vind het ontzettend belangrijk dat er wordt gekeken naar het individu, de talenten die hij of zij heeft en hoe je deze kunt benutten om het beste uit werk en/of studie en vooral uit het leven te halen. En daarmee moeten instanties als het UWV je juist helpen met handvaten en begeleiding en niet tegenhouden.

Je moet ons niet afraden om een studie te gaan doen alleen omdat wij een bepaalde ziekte hebben of hebben gehad. Ja, het is misschien wat lastiger of het duurt wat langer, maar dat ik ziek ben geweest betekend niet dat ik mijn potentie ben verloren. Met een paar aanpassingen kan het best. Ik heb 2 jaar langer over mijn HBO gedaan, maar ik heb mijn diploma wel 😉 Laat het mij gewoon op mijn eigen tempo doen.

Ik vind dat je ons, jongeren met niet aangeboren hersenletsel, een chronische aandoening danwel een heftig ziektebeeld en überhaupt mensen in het algemeen, hun potentie en dromen ontneemt door ze op deze manier af te wijzen en niet te ondersteunen in de dingen waar zij goed in zijn en gelukkig van worden.

Als ik had geluisterd naar de verschillende instanties was ik misschien niet eens geslaagd voor mijn middelbare school diploma. Maar, ik wist dat ik het kon! Ik haalde mijn HAVO diploma, ging reizen en koos ondanks de negatieve signalen voor een HBO opleiding. Want dit is wat ik wilde. En kijk waar ik nu ben. HAVO diploma, een eigen stichting, een eigen bedrijf en een HBO diploma. Dat had niemand verwacht. Eerlijk is eerlijk, ik ook niet toen ik 11 was. Maar ik heb het wel gedaan, en daar ben ik enorm trots op! Ondanks alles ben ik blijven dromen, mezelf blijven ontwikkelen en ben ik de dingen gaan doen die ik zo graag wilde en leuk vond. Gewoon rustig op mijn eigen tempo, eigen kracht en met steun van de mensen waar ik van hou.

Dus asjeblieft lieve mensen, luister naar elkaar. Help een ander zijn dromen en doelen te bereiken, ook als de weg daar naartoe net even anders is, en reken ze niet af omdat ze anders zijn. Iedereen heeft zoveel potentie op zijn eigen manier 😉

Veel dank aan de organisatie dat wij aanwezig mochten zijn en mochten vertellen over de Edwin van de Sar foundation en mijn verhaal. Het was een mooie ervaring!

Liefs,
Rebecca ♥