Life | Haardonatie en waarom ik dit doe

Inmiddels is mijn haar alweer best lang, bijna lang genoeg voor een haardonatie aan Stichting Haarwensen. Voor mij iets heel moois, voor velen iets onbekends. Daarom deze blog. Om uit te leggen waarom ik mijn haar doneer en wat dit voor betekenis heeft voor de kinderen die een haarwerk mogen ontvangen.

Eind september 2015 nam ik voor het eerst de stap om mijn haar te doneren. Iets wat ik al een hele tijd wilde doen, maar nooit echt durfde. Waarom ik dat niet durfde? Omdat mijn haar heilig is. Inmiddels weer iets minder, maar op dat moment mocht echt niemand eraan komen. Vroeger was dit niet zo, maar sinds ik kaal ben geweest is het echt een dingetje. Je voelt je toch anders als je geen haar hebt en dat kan je erg onzeker maken.

Weet je wat het is, kinderen (en ook volwassenen) zijn goud eerlijk. Als ze ergens iets van vinden gooien ze dat er gewoon uit. Aan de ene kant een mooie eigenschap. Maar soms kan het ook erg kwetsend zijn en dat heeft grote impact als je zo jong bent. Zelf heb ik nooit een pruik gehad en het gewoon gedaan met mijn kale hoofd en leuke hoedjes/bandana’s. Dat vond ik prima, maar dat heeft ook pesterijen opgeleverd. Je bent anders dan anderen en valt daardoor op. En ja, dan ben je algauw een makkelijk doelwit. Maar dat is weer een ander verhaal.

Als je haar na een tijd dan weer aangroeit wil je het niet zomaar weer kwijt. Het is je trots en was voor mij heilig. Niemand mocht eraan komen. Ik ben zelfs een aantal jaar niet naar de kapper geweest. Inmiddels doe ik dat wel weer eens in het half jaar, maar alleen bij mijn vaste kapper. Want ook al is mijn haar iets minder heilig, er mag echt alleen af wat ik zeg dat eraf mag 😉

Uiteindelijk heb ik er in 2015 dus toch voor gekozen om het te gaan doneren. Omdat ik weet dat geen haar hebben, of maar heel weinig, niet altijd fijn is. Ik ben inmiddels alweer een tijd gezegend met mooi lang haar waar ik ontzettend blij mee ben. Waarom zou ik het dan elke keer afknippen en weggooien als ik er ook iemand anders heel blij mee kan maken? Het enige wat ik moet doen is iets langer doorsparen. En dat doe ik met alle liefde.

Ik heb toen een haardonatie van iets meer dan 33 cm aan Stichting Haarwensen gedaan. Zij laten er mooie pruiken van maken die kosteloos worden aangeboden aan kinderen en jongeren die kaal zijn geworden doordat ze bijvoorbeeld kanker of alopecia hebben (medische oorzaak).

Afgelopen zomer, 5 jaar later, heb ik besloten het opnieuw te gaan doneren. Toen moest het nog even groeien. Nu is het bijna lang genoeg. Ja eigenlijk is het natuurlijk al een tijdje lang genoeg, maar ik wil ook graag nog een bepaalde lengte overhouden. Vandaar dat het nog even moest groeien. Ondanks dat de korte look de vorige keer erg leuk stond moest ik wel heel erg wennen aan de lengte. Dus wil ik graag dat het deze keer na het afknippen nog tot over de schouder is.

Komende week ga ik het weer even opmeten en als het lang genoeg is mag Jerry de vlechten afknippen. Yes, niet de kapper, maar alleen Jerry. Mijn haar is toch nog wel een beetje heilig haha. Hij heeft het de vorige keer ook afgeknipt, dus weet precies hoe en wat.

Mocht je weer naar de kapper gaan en besluiten er een groot stuk af te doen, overweeg dan om het te doneren aan bijvoorbeeld Stichting Haarwensen. Je maakt er een kind heel erg blij mee en het is zonde als al dat mooie haar in de prullenbak verdwijnt. Voor een donatie aan Haarwensen moet de vlecht minimaal 30 cm zijn en niet geverfd of geblondeerd. Alle spelregels vindt je op hun site.

Ik hoop dat mijn beweegredenen om mijn haar te doneren duidelijk zijn en hoop natuurlijk dat jij misschien ook een donatie wilt doen aan Stichting Haarwensen.

Liefs,
Rebecca ♥

Lees ook: Life | Je haren doneren? Ik deed het voor de 2e keer.