Gastblog | Dennis blogt: het vinden van mijn eigen kracht na NAH

Dennis van Elten schreef een gastblog over het vinden van zijn eigen kracht na de diagnose NAH.

Negen jaar geleden

Negen jaar geleden stond mijn leven flink op zijn kop. Ik kreeg de diagnose NAH (Niet aangeboren Hersenletsel). Dit letsel had ik al mijn hele leven, toen ik drie maanden oud was ben ik erg ziek geworden. Maar omdat ik ook Cerebrale Parese heb, dat zich uitte in de vorm van lichte spasme is er nooit echt verder gekeken naar de cognitieve problemen waar ik tegenaan kon lopen. De eerste 35 jaar van mijn leven heb ik dan ook alles op alles gezet om een leven op te bouwen met de mogelijkheden die ik dacht te hebben. Geen rekening houdende met mijn grenzen. Altijd liep ik wel tegen grenzen aan die ik nog niet kende, dit voelde als falen. Dit zorgde ervoor dat ik altijd erg onzeker was en ook twijfelde aan mijn kunnen, vooral op het gebied van werk. Nog steeds weet ik niet waar mijn krachten liggen.

Grenzen leren kennen

Op het moment dat ik mijn diagnose kreeg studeerde ik HBO Docent Engels tweedegraads, hiervoor deed ik nog een hbo-opleiding die ik niet kon afmaken. Heel lang heeft het gevoelt als mijn eigen falen. Maar hoe meer ik mijn grenzen leerde kennen, hoe meer ik erachter kwam dat ik het onder andere voorwaarden wel had gekund. Er was een magere vorm van begeleiding en er waren ook een aantal bevooroordeelde docenten. Ook om mij op drie dingen tegelijk te richten bracht een hoop stress met zich mee. Tijdens mijn opleiding moest ik naar school, stagelopen en een bijbaan houden. Dat laatste was belangrijk om mijn vaste lasten te betalen. In die tijd was er veel hulp voor mensen met Dyslexie en andere leerproblemen, maar mijn NAH werd niet erkend. Sterker nog, aan veel kanten werd ik ook aangemoedigd om te stoppen. Gelukkig heb ik veel steun aan de decaan gehad die wel achter mij stond en mij aan alle kanten hielp. Na een jaar de stress te hebben gehad die ik kreeg van het studeren, alle weerstand van mijn opleiding en het revalideren, trok ik de stekker uit mijn opleiding en ben ik fulltime aan mijzelf gaan werken. In die tijd heb ik mijn NAH leren kennen, maar ook de grenzen die ik had.

Op de rit

Negen jaar later na een paar depressieve periodes, verdriet, rouw, vaderschap en een verbroken relatie heb ik mijn leven weer deels op de rit. Op dit moment besteed ik mijn leven zoals dat voor mij werkt. Ik ben 80/100 % afgekeurd. In de toekomst wil ik wel weer betaald werk gaan doen maar ik ben nog wel erg onzeker hoe. Ondertussen ben ik Bestuurslid bij het Solgu (Stedelijk Overleg Lichamelijk Gehandicapten Utrecht) en Lid van de Cliëntenraad WMO Utrecht. Hier zet ik mij in voor mensen met een beperking. Op mijn website All of the Above blog ik over alles waar ik mij mee bezig hou. Van muziek, films en boeken tot sociale onderwerpen die mij raken. Hier beschrijf ik ook mijn leven met NAH. Ondertussen schrijf ik ook boeken, mijn eerste boek ‘Verloren Verleden’ werd zeven jaar geleden realiteit. Op dit moment heb ik twee manuscripten waarvan één over het vaderschap en de ander over mijn leven met NAH. Eigenlijk kan ik wel zeggen dat ik na mijn diagnose aan Dennis 2.0 aan het werken ben geweest.

Wil je Dennis volgen op weg naar zijn volgende boek? Volg hem op Instagram!